Yılbaşı gecesi işlenen bir cinayet...
Tarlabaşı'nın arka sokaklarında bulunan bir erkek cesedi. Öldürülmüş erkeklerin en yakışıklısı, belki de en kötüsü. Karanlık sırların ortaya çıkardığı utanç verici bir gerçek. Gururlarının kurbanı olmuş erkekler, onların hayatlarını yaşamak zorunda olan kadınlar. Bu cinayetler yatağında, bu kötülükler bahçesinde, bu insan eti satılan can pazarında masumiyetini korumaya çalışan bir adam. Bir zamanlar İstanbul'un en gözde yeri olan Beyoğlu'nun hazin hikâyesi.
Ahmet Ümit'in okuduğum 2.kitabı olarak eser yerini aldı. Dil Kırlangıç Çığlığı kitabındaki gibi sade ve anlaşılır. Bu sefer kitabın içeriğinde İstanbul tarihi yer almış özellikle Tarlabaşı'nın tarihi. Ayrıca sokak çocukları,kadınlar,ırklara ve ırkçılığa da yer vermiş. Klasik bir cinayet romanı fakat her zamanki gibi kitapta çeşitli eleştiriler de mevcut. İşte bu kısımlar romana sanki ara niteliğinde tabiki de romandan kopmadan.
Kitaptan Alıntılar
"Devlet adaleten uzklaşınca bu eşkıyalar dolduruyor boşlukları."
"Tanrıdan rol çalmak...Birini öldürmenin anlamı budur"
"Aşk dünyanın en iyi mazeretiydi"
"Gece,yaşlı şehirlerin kusurlarını örten siyah kadifeden bir örtüdür"
"Bu memlekette kadınların eti de, canı da sudan ucuzdur"
"Yeni dinimiz ve tapınma ritüelleri
Kapitalizmden söz ediyorlardı.
Yeni din dedikleri paraydı,tapınma derken ticareti,tapınak olarak da alışveriş merkezlerini kastediyorlardı"
"Zalimin en büyük başarısı karşısındakini de zalime dönüştürmektir."
"Kaybetmeye alıştıkça daha çok özgürleşiyor insan."
